تفاوت آرتروز کمر و دیسک کمر چیست؟
2 سال پیش
0
بیماری دیسک کمر عارضهای است که بیشتر به دیسکهای مابین مهرههای ستون فقرات آسیب میرساند. با افزایش سن دیسکهای کمر رفتهرفته مایع خود را از دست میدهند و از حجم آنها کاسته میشود و این شرایط نشانههایی از پوسیدگی و ساییدگی را در آنها ظاهر میکند. عارضههایی همچون تنگی کانال نخاعی، فتق دیسک و آرتروز از جمله مشکلاتی هستند که بعد از آسیبدیدگی دیسک و افزایش سن بروز میکنند. ممکن است احساس درد و ناراحتی به خاطر فشار مضاعف بر طناب نخاعی و عصبها بیمار را گریبان گیر کند. به همین منظور برخی راهکارهای درمانی مانند فیزیوتراپی، خود مراقبتی، و تزریق دارو به ستون فقرات در کنترل علائم درد موثر هستند. در صورتی که احساس ناراحتی حالت مزمن پیدا کند، احتمالاً جراحی به بیمار پیشنهاد خواهد شد.
آیا علائم دیسک کمر و آرتروز یکسان هستند؟


دیسک کمر چه نوع عارضهای است؟
مابین هر یک از مهرههای کمر دیسکهای حاوی مایع وجود دارند و این دیسکها به مانند جسمی ضربه گیر برای ستون فقرات ایفای نقش میکنند. هر چه سن افراد بالاتر میرود، این دیسکها سستتر شده و از حجم مایع درون آنها کاسته میشود. تخت شدن، ایجاد برآمدگی و پارگی به مرور زمان باعث میشود دیسک آن ویژگی کشسانی خود را از دست بدهد. در این مواقع معمولاً فرد به عارضه دیسک کمر مبتلا شده است. موضوع جالبتر این است که ممکن است بیمار به دیسک کمر دچار شده باشد و مدتها از آن بیخبر باشد. در برخی موارد، تغییرات در دیسکها با علائمی همچون درد و ناراحتی همراه نیستند. یا اینکه احتمال دارد بیمار به علائم دچار شود اما تا مدتها نداند علائم به مشکلات ستون فقرات مربوط میشوند.آرتروز دقیقاً چه نوع بیماری است؟
آرتروز واژهای است که معمولاً به گوش افراد رسیده است، اما واقعاً چه مفهومی دارد؟ آرتروز یک اصطلاح پرکاربرد است و از آن برای توصیف درد مفصل و یا بیماری مفصلی استفاده میشود. این عارضه انواع و دلایل بسیاری دارد. برای مثال، تحلیل رفتن مفاصل، عفونت و التهاب از علائم اصلی آن است. آستئوآرتریت یا آرتروز مفاصل و استخوان یکی از شایعترین شکلهای بیماری آرتروز است و برای توصیف آرتروز ناشی از تحیل رفتن رباط مفصلی کاربرد دارد. اگر در محل اتصال دو استخوان رباط وجود نداشته باشد، استخوانها با جابجایی مفصل به یکدیگر ساییده خواهند شد و به دنبال آن احساس درد و ناراحتی به بیمار دست خواهد داد.با این توضیحات این پرسش پیش میآید که آیا دیسک کمر و آرتروز یک نوع بیماری هستند یا با هم فرق دارند؟
عارضه دیسک کمر توصیف کننده هر گونه تغییر در دیسکهای ستون فقرات است. اما همانطوری که قبلاً هم به آن اشاره شد، بسیاری از بیماران مبتلا به دیسک کمر علائمی از عارضه را از خود نشان نمیدهند. از این رو، نمیتوان بیماری آرتروز را به این دسته از بیماران نسبت داد. با این حال، در سایر بیماران مشاهده شده دیسک کمر ممکن است آنقدر تحیل رفتگی در دیسکهای بین مهرهای به وجود بیاورد که با هر جابجایی این مهرهها به یکدیگر ساییده شوند. درد حاصله نمونهای از عارضه آستئوآرتریت ستون فقرات است. پس آیا میتوان گفت فرقی بین دیسک کمر و آرتروز وجود ندارد؟ حقیقاً پاسخ خیر است. اما علائم تا حدودی شبیه به هم است. در برخی بیماران ممکن است دیسک کمر پیشرفت پیدا کند و به آتروز استخوان و مفاصل تبدیل شود. تفاوت اصلی این است که دیسک کمر آنچه در دیسکهای ستون فقرات رخ داده را توصیف میکند. عارضههایی همچون آرتروز یا رادیکولوپاتی (سیاتیک یا گیرافتادگی عصب گردن) در نتیجه پیشرفت همین تغییرات دیسکی بروز میکنند.درمان دیسک کمر و درد بخش تحتانی کمر
روشهای درمانی غیر فعال برای درد بخش تحتانی کمر در اثر دیسک کمر-
داروی مسکن.:
-
دستکاری و جابجایی مهرههای کمر با ماساژ:
-
تزریق اپیدورال:
-
دستگاه تنس:
-
اولتراسوند:
-
ماساژ:
درمان آرتروز کمر
کنترل و مدیریت درد، به حداقل رساندن آسیبدیدگی مفصل و بهبود سطح زندگی یا حفظ کارائی بیماران از جمله اهداف کلیدی تکنیکهای درمانی به حساب میآیند. در همین راستا و به منظور محقق ساختن این اهداف و جلوگیری از آسیب بیشتر به مفاصل، پیروی از برخی درمانهای دارویی و راهکارهای بهبود سبک زندگی کمککننده هستند. این گزینههای درمانی عبارتند از:- مصرف برخی داروها
- درمانهای غیر دارویی
- فیزیوتراپی و کار درمانی
- آتل و استفاده از تجهیزات طبی محافظ مفصل
- آموزش و حمایت از بیمار
- کاهش وزن
- جراحی، با هدف جااندازی مفصل
تجویز دارو
در صورتی که بیمار به نوع آرتروز غیرالتهابی مثل آستئوارتریت مبتلا باشد، اغلب مواقع عارضه با تجویز داروهای مسکن، فعالیت بدنی و کاهش وزن (اگر بیمار اضافه وزن داشته باشد) قابل درمان است. این روش درمانی در خصوص نوع التهابی آرتروز نیز جواب میدهد با این تفاوت که مصرف بعضی داروهای التهابزا مانند کورتیکواستروئید و داروهای التهابزا غیر استروئیدی، داروهای غیر روماتیسمی اصلاحکننده بیماری و داروهای تازه به بازار آمده موسوم به بیولوژیک نیز به بیماران پیشنهاد میشوند. تجویز دارو به نوع آرتروز بستگی دارد. متداولترین داروهای درمانی شامل:- داروی مسکن
- داروهای التهابزا و غیر استروئیدی
- داروهای ضد تحریک
- داروهای ضد روماتیسمی اصلاحکننده بیماری
- داروهای بیولوژیک
- کورتیکواستروئیدها
روشهای درمانی فعال در جهت تسکین کمردرد
-
ورزش:
-
ترک سیگار:
-
کاهش وزن:
-
وسایل ارگونومیک:
درمانهای طبیعی
بیماران مبتلا به آرتروز میتوانند با پیروی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل و یک برنامه تمرینی مناسب، ترک دخانیات و پرهیز از مصرف نوشیدنیهای الکلی کمک زیادی به حفظ سلامت کلی خود کنند.رژیم غذایی
رژیم غذایی مخصوصی جهت درمان بیماری آرتروز وجود ندارد اما مصرف برخی موادغذایی میتواند به کاهش التهاب کمک کند. غذاهایی که در زیر آمده و معمولا در رژیم غذای مدیترانهای وجود دارد دارای موادمغذی مناسب برای سلامت مفاصل هستند:- ماهی
- خشکبار و مغزها
- میوهها و سبزیجات
- انواع لوبیاها
- روغن زیتون
- غلات کامل
خوراکهایی که باید از خوردن آنها پرهیز کرد
بیماران مبتلا به آرتروز بایستی از خوردن خوراکهای زیر اجتناب ورزند. سبزیجات جالیزی همچون گوجهفرنگی حاوی مواد شیمیایی موسوم به سولانین هستند و نتایج تحقیقاتی از ارتباط بین آنها و درد آرتروز حکایت دارد. وقتی صحبت از این نوع سبزیجات به میان میآید دیدگاههای متفاوتی در اینباره مطرح است اما تعدادی از بیماران اعتقاد دارند با پرهیز از خوردن این نوع ماده غذایی شاهد کاهش علائم بیماری بودهاند.مدیریت فردی
استراتژیهای کلیدی عبارتند از:- داشتن فعالیت فیزیکی متداوم
- داشتن وزن مناسب
- انجام معاینات و چکاب منظم نزد پزشک
- مراقبت از مفاصل در برابر فشارهای غیر ضروری
-
برنامهریزی:
-
مدیریت درد و خستگی:
-
بیتحرک نباشید.:
-
داشتن استراحت کافی:
-
خوردن غذاهای سالم:
-
بهبود کیفیت خواب:
-
مراقبت از مفاصل:
فیزیوتراپی
ممکن است متخصص طب پزشکی انجام یک سری روشهای فیزیوتراپی را به بیماران توصیه کند مانند:-
آبگرم درمانی:
-
فیزیوتراپی:
-
کاردرمانی:
فعالیت بدنی
برخی فعالیتهای بدنی سازگار با مفاصل و مناسب برای بزرگسالان مبتلا به آتروز کمر و بیماریهای قلبی عبارتند از:- پیادهروی
- شنا
- دوچرخهسواری