علت و درمان بی‌اختیاری ادرار در زنان، مردان و سالمندان

بی‌اختیاری ادرار به معنای عدم کنترل و ریزش غیر ارادی ادرار است. بی‌اختیاری می‌تواند از ریزش فقط چند قطره ادرار تا تخلیه کامل مثانه باشد.

چه علائم دیگری با بی‌اختیاری ادرار رخ می‌دهد؟ 


بروز سایر علائم همراه با بی‌اختیاری ادرار معمول است:

  • فوریت – تمایل شدید به دفع ادرار
  • تکرر ادرار – ادرار کردن بیش‌تر از حد معمول
  • شب ادراری – بیدار شدن از خواب برای ادرار کردن
  • دیزوری– ادرار دردناک
  • شب ادراری شبانه – ریزش ادرار هنگام خواب

انواع بی‌اختیاری ادرار کدامند؟


بی‌اختیاری ادرار در زنان را می‌توان به سه نوع اصلی تقسیم کرد:

  1. بی‌اختیاری ادرار استرسی (SUI): ریزش یا نشت ادرار هنگام سرفه، خندیدن یا عطسه است. نشت ادرار هم‌چنین می‌تواند هنگام راه رفتن، دویدن یا ورزش اتفاق بیفتد.
  2. بی‌اختیاری ادرار فوریتی (اضطراری): اصرار شدید و ناگهانی در ادرار است که به سختی می‌توان آن را متوقف کرد. زنان مبتلا به این نوع بی‌اختیاری ادرار ممکن است در مسیر دستشویی، ادرار کنند. اگر “مثانه بیش‌فعال” دارید به این معنی است که علائم اضطراری و تکراری دارید که ممکن است شامل بی‌اختیاری باشد یا نباشد.
  3. بی‌اختیاری مخلوط: علائم هر دو بی‌اختیاری استرسی و بی‌اختیاری ادراری فوری را با هم ترکیب می‌کند.

 

مشاوره خرید محصولات با کارشناسان بازار پزشکی

فروشگاه بازار پزشکی با بهره گیری از بهترین برندها و دانش فنی خود توانسته تا کنون خوش بدرخشد. فروشگاه بازار پزشکی از هر گونه تلاشی برای بالا بردن کیفیت خرید مشتریان خود دریغ نمیکند و همواره در تلاش است تا اسان ترین فرایند خرید با قیمت های واقعی و بدون واسطه از برندهای معتبر را برای مشتریان خود فراهم آورد. تامین مطمئن، سریع و اقتصادی کالاهای پزشکی و لوازم سلامت کاربران با بالاترین کیفیت از اولویت های سایت بازار پزشکی می باشند.

به منظور رفاه حال شما عزیزان امکان پاسخگویی به سوالات شما عزیزان در خصوص محصولات، نحوه سفارش، تعیین سایز و موارد دیگر می توانید با تلفن ۰۲۱۹۲۰۰۷۷۲۴ و ۰۹۳۶۱۰۵۳۳۳۳ در ساعات کاری 10 تا 17 در ارتباط باشید.

 

چه عواملی باعث بی‌اختیاری ادرار می‌شوند؟ 


برخی از دلایل بی‌اختیاری ادرار شامل موارد زیر است:

  • عفونت دستگاه ادراری (UTI) _ گاهی اوقات باعث نشت ادرار می‌شوند و با آنتی بیوتیک درمان می‌شوند.
  • داروهای ادرار آور، کافئین یا الکل – بی‌اختیاری ممکن است از عوارض جانبی موادی باشد که باعث می‌شود بدن شما ادرار بیش‌تری تولید کند.
  • اختلالات کف لگن – این اختلالات در اثر ضعیف شدن عضلات و بافت‌های کف لگن ایجاد می‌شود و شامل بی‌اختیاری ادرار، بی‌اختیاری روده و افتادگی اندام لگن است.
  • یبوست – یبوست طولانی مدت اغلب در زنان مبتلا به بی‌اختیاری ادرار، به ویژه در زنان مسن دیده می‌شود.
  • مشکلات عصبی – عضلانی – هنگامی که سیگنال‌های عصبی از مغز به مثانه و مجرای ادرار مختل می‌شوند، عضلات کنترل ‌کننده این اندام‌ها می‌توانند عملکرد نامناسبی داشته باشند و اجازه می‌دهند ادرار ریزش کند.
  • مشکلات آناتومیک – خروجی مثانه به مجرای ادرار می تواند توسط سنگ مثانه مسدود شود.

بی‌اختیاری ادرار چگونه تشخیص داده می‌شود؟ 


بی‌اختیاری ادرار چگونه تشخیص داده می‌شود؟

دو مرحله اول در ارزیابی بی‌اختیاری ادرار معمولاً شرح حال پزشکی و معاینه فیزیکی است:

  • سابقه پزشکی – پزشک از شما می‌خواهد علائم و نشانه‌های خود را با جزئیات توضیح دهید. ممکن است از شما خواسته شود برای چند روز عملکرد مثانه را یادداشت کنید.
  • معاینه فیزیکی – ممکن است معاینه لگن انجام شود تا پزشک بررسی کند آیا افتادگی لگن دارید یا خیر و به دنبال سایر مشکلات می‌باشد. “آزمایش سرفه” ممکن است در طول معاینه فیزیکی انجام شود. در طول آزمایش سرفه، از شما می‌خواهند که سرفه کنید و با مثانه پر تحمل کنید تا بررسی شود آیا نشت ادرار وجود دارد یا خیر. ممکن است یک آزمایش پد انجام شود، در آن شما از یک پد استفاده می‌کنید که ادرار نشت شده را جذب می‌کند. پد برای میزان نشتی استفاده می‌شود. ممکن است آزمایشی برای اندازه‌گیری حمایت از مجرای ادرار انجام شود.

گاهی اوقات، در صورت نیاز به اطلاعات بیش‌تر آزمایشات تصویربرداری و آزمایش عملکرد مثانه انجام می‌شود.

چه نوع درمانی برای بی‌اختیاری ادرار توصیه می‌شود؟ 


متخصص زنان یا سایر متخصصان سلامت و درمان ممکن است ابتدا درمان غیر جراحی را توصیه کند. این ممکن است شامل تغییر در سبک زندگی، آموزش مثانه، فیزیوتراپی و استفاده از برخی دستگاه‌های پشتیبانی کننده مثانه باشد. برای بی‌اختیاری ادرار فوری، درمان ممکن است شامل دارو باشد. جراحی می‌تواند به انواع خاصی از بی‌اختیاری کمک کند. اغلب، چندین درمان با هم برای بهترین اثر استفاده می‌شود.

چه تغییراتی در سبک زندگی می‌تواند به کاهش ریزش غیر ارادی ادرار کمک کند؟


تغییرات سبک زندگی زیر ممکن است به کاهش نشت ادرار کمک کند:

  • کاهش وزن. در زنان دارای اضافه وزن، کم کردن حتی مقدار کمی از وزن (کمتر از 10٪ از کل وزن بدن) ممکن است نشت ادرار را کاهش دهد.
  • مصرف مایعات خود را مدیریت کنید. اگر صبح زود یا شب نشت ادرار داشته باشید، ممکن است بخواهید مایعات خود را چند ساعت قبل از خواب محدود کنید. محدود کردن میزان مایعاتی که می‌نوشید نیز ممکن است مفید باشد (در کل بیش از 2 لیتر در روز). محدود کردن الکل و کافئین نیز ممکن است موثر باشد.
  • مثانه خود را آموزش دهید. هدف از آموزش مثانه یادگیری نحوه کنترل میل به تخلیه مثانه و افزایش فاصله زمانی بین ادرار تا فواصل طبیعی است (هر 3 تا 4 ساعت در روز و هر 4 تا 8 ساعت در شب).

چه نوع ورزش و فیزیوتراپی می‌تواند به درمان بی‌اختیاری ادرار کمک کند؟


چه نوع ورزش و فیزیوتراپی می‌تواند به درمان بی‌اختیاری ادرار کمک کند؟

تمرینات کگل می‌تواند به تقویت عضلات لگن کمک کند. این تمرینات برای انواع بی‌اختیاری مفید است. بیوفیدبک یک روش تمرینی است که ممکن است به شما در یافتن ماهیچه‌های صحیح کمک کند. در یک نوع بیوفیدبک، سنسورهایی در داخل یا خارج واژن قرار می‌گیرند که نیروی انقباض عضله لگن را اندازه می‌گیرند. هنگامی که عضلات مناسب منقبض می‌شوند، اندازه‌گیری را روی مانیتور مشاهده خواهید کرد.

چه دستگاه‌هایی برای کمک به درمان بی‌اختیاری ادرار در دسترس هستند؟


پساری (pessary) وسیله‌ای است که برای درمان مشکلات پشتیبانی لگن و تکرر ادرار استرسی به داخل واژن وارد می‌شود. پساری‌ها از دیواره‌های واژن شما پشتیبانی می‌کنند تا مثانه و مجرای ادرار را بلند کنند. آن‌ها دارای اشکال و اندازه‌های مختلف هستند. معمولاً می‌توانید یک پساری پشتیبانی را خودتان وارد کنید و بردارید. این روش ممکن است بدون جراحی علائم را تسکین دهد. یک دستگاه تامپون بدون نسخه نیز در دسترس است که به طور خاص برای جلوگیری از نشت مثانه طراحی شده ‌است.

چه داروهایی برای کمک به درمان بی‌اختیاری ادرار در دسترس هستند؟ 


بسیاری از داروها برای کمک به کاهش علائم بی‌اختیاری ادرار فوری و مثانه بیش از حد فعال در دسترس هستند:

  • داروهایی که اسپاسم عضلات یا انقباضات ناخواسته مثانه را کنترل می‌کنند می‌توانند از نشت بی‌اختیاری ادرار فوری جلوگیری کرده و علائم فوریت و تکرر ادرار را تسکین دهند.
  • میرابگرون دارویی است که عضله مثانه را شل می‌کند و به مثانه اجازه می‌دهد ادرار بیش‌تری ذخیره کند. این دارو برای درمان بی‌اختیاری ادرار فوری و تسکین علائم فوریت و تکرر آن استفاده می‌شود.
  • تزریق دارویی به نام بوتاکس (onabotulinumtoxinA) در عضله مثانه به جلوگیری از انقباضات ناخواسته عضلات مثانه کمک می‌کند. این اثرات حدود 3 تا 9 ماه ادامه دارد.

آیا روش جراحی برای درمان بی‌اختیاری ادرار وجود دارد؟ 


انواع مختلفی از روش‌های جراحی برای انواع مختلف بی‌اختیاری وجود دارد. شما و پزشکتان ممکن است قبل از انتخاب جراحی مناسب، در مورد عوامل مختلفی از جمله خطرات و مزایای هر نوع بحث کنید.

چه نوع جراحی برای درمان بی‌اختیاری ادرار استرسی وجود دارد؟ 


چه نوع جراحی برای درمان بی‌اختیاری ادرار استرسی وجود دارد؟

جراحی برای اصلاح بی‌اختیاری ادرار استرسی شامل مراحل زیر است:

  • اسلینگ – انواع مختلف اسلینگ می‌تواند شامل بافتی که از بخش دیگری از بدن خود بیمار گرفته شده است باشد یا شامل مواد مصنوعی برای پشتیبانی از مجرای ادرار ساخته شود. اسلینگ میدورترال متداول‌ترین نوع اسلینگ است که برای اصلاح بی‌اختیاری ادرار استرسی استفاده می‌شود. این اسلینگ یک بند باریک ساخته شده از مش مصنوعی است که در زیر مجرای ادرار قرار می‌گیرد.
  • کولپوسوسپانسیون – بخیه‌ها در دو طرف گردن مثانه قرار می‌گیرند و به ساختارهای پشتیبانی کننده اطراف متصل می‌شوند تا مجرای ادرار را بلند کرده و در جای خود نگه دارند.

اگر جراحی برای شما گزینه‌ای مناسب نیست یا برای بی‌اختیاری ادرار استرسی شما جواب نداده است، حجیم شدن مجرای ادرار می‌تواند کمک کند. یک ماده مصنوعی به بافت‌های اطراف مجرای ادرار تزریق می‌شود. این ماده برای “جمع شدن” و باریک شدن دهانه مجرای ادرار عمل می‌کند، که ممکن است نشت ادرار را کاهش دهد.

چه روش‌هایی برای درمان بی‌اختیاری ادرار فوری در دسترس است؟ 


  • مدولاسیون عصبی ساکرال – این روشی است که در آن یک سیم نازک در زیر پوست کمر و نزدیک عصب کنترل کننده مثانه قرار می‌گیرد. سیم به دستگاه باتری در اطراف پوست وصل شده‌ است. این دستگاه برای بهبود عملکرد مثانه سیگنال الکتریکی ملایمی را در امتداد سیم می‌فرستد.
  • تحریک از راه پوست عصب تیبیا (PTNS) روشی است که شبیه طب سوزنی است. در این روش یک سوزن باریک نزدیک عصب مچ پا وارد می‌شود و به دستگاه خاصی متصل می‌شود. یک سیگنال از طریق سوزن به عصب ارسال می‌شود که سیگنال را به کف لگن می‌فرستد. این روش معمولاً شامل جلسات هفته‌ای 30 دقیقه‌ای ادراری برای چند ماه است.

منبع: فروشگاه تخصصی تجهیزات پزشکی و ارتوپدی بازار پزشکی

دیدگاهتان را بنویسید

شماره موبایل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *