زخم معده

زخم معده چیست؟

خوردگی منطقه‌ ای از لوله‌ ی گوارش به عمق بیش از 5 میلی‌ متر به وسیله‌ ی اسید معده و پپین، به طوری که به زیر محاط رسیده باشد و منجر به بی‌ حفاظ ماندن اعصاب می‌ شود.

انواع زخم معده

زخم معده: 15% موارد زخم دوازدهه: 85% موارد (اکثراً در 3 سانتی‌متر اول زخم دوازدهه ایجاد می‌شود).

تشخیص: رادیوگرافی باریم

عوارض: خونریزی زخم ـ سوراخ شدگی ـ انسداد دهانه‌ی خروجی معده

علایم زخم معده: سوزش محل اپی‌گاستر (سر دل) ـ مدفوع قیری ـ کمبود اشتها

علل ایجاد زخم معده: عفونت هلیوباکتر پلیوری ـ آسپرین یا سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ـ سندرم زولیگرالسیون (که ترشح اسید بالا است و بدون دخالت باکتری است) ـ استرس روانی ـ سیگار کشیدن ـ الکل

زخم معده

درمان دارویی: اجتناب از آسپرین و سالسیلات‌ها (به جای آن از استامینوفن) ـ آنتی‌بیوتیک درمانی از قبیل تتراسایکلین، مترونیدازول و آموکسی‌سیلین ـ آنتی‌اسیدها مانند هیدروکسید آلومینیوم.

توصیه‌های تغذیه‌ای: ادویه‌ی محدود ـ عدم استفاده از آسپرین و NSAID ‌ـ ترک سیگار ـ برنامه‌ی غذایی مرتب (3 وعده‌ی کم حجم در روز) ـ حذف میان وعده‌ها ـ اجتناب از خوردن غذا قبل از خواب ـ الکل، قهوه و شکلات ـ اجتناب از شیر ـ اجتناب از پرخوری ـ vtc و پروتئین بالا ـ خوب جویدن ـ خواب خوب

پیشگیری از زخم معده

برای جلوگیری از ایجاد زخم‌ های گوارشی و به‌ خصوص زخم معده باید یک سری روش های حمایتی را انجام داد: خودداری کردن از مصرف سیگار، نوشیدنی‌ های گازدار، قهوه و شکلات و همچنین استفاده نکردن طولانی مدت از داروهایی مانند آسپرین و مسکن مانند بروفن عدم استفاده از غذاهای رژیمی سخت، مخصوصاً اگر در طول رژیم، ساعات زیادی مصرف غذا نداشته باشید. اجتناب از مصرف ادویه‌ های زیاد استفاده از مواد غذایی مناسب قبل از خواب از مصرف مکرر شیر، علیرغم مقدار زیاد پروتئین و کلسیم بالا که باعت تحریک ترشح اسیدی می‌شود، پرهیر نمایید.