فروش ویژه
سندروم تونل تارسال مشکلی است که بر اثر فشار مکرر ایجاد می‌شود که آسیب به عصب درشت نی خلفی را در پی دارد. عصب درشت نی، بخشی از عصب سیاتیک است و در نزدیکی مچ پا قرار دارد.
عصب درشت نی از تونل تارسال عبور می‌کند، که یک مسیر باریک درون مچ پا است و بین استخوان و بافت نرم قرار دارد. آسیب عصب درشت نی عمدتاً هنگامی رخ می‌دهد که به دلیل فشار مداوم، عصب تحت فشار قرار می‌گیرد.
فهرست مطالب
سندروم تونل تارسال چه علائمی دارد؟
افرادی که دچار سندروم تونل تارسال هستند، دچار درد، بی حسی یا گزگز پا می‌شوند. درد ممکن است در هر قسمت از طول عصب درشت نی احساس شود، اما امکان دارد که درد در یک نقطه از پا، یا درون مچ پا نیز احساس شود. درد ناشی از آن می‌تواند به شکل زیر احساس شود:
- درد شدید و تیرکشنده
- احساس سوزن سوزن شدن
- حالت شوک الکتریکی
- احساس سوزش
علائم در هر شخص کاملاً متفاوت است. برخی از افراد علائمی را تجربه می‌کنند که به تدریج پیشرفت می‌کند و علائم در برخی از افراد به طور ناگهانی شروع می‌شود.
درد و دیگر علائم اغلب با انجام فعالیت جسمانی تشدید می‌شود. اما اگر این مشکل ادامه یابد، برخی از افراد حتی در طول شب و در زمان استراحت نیز درد و گزگز را احساس می‌کنند.
علت سندروم تونل تارسال چیست؟
سندروم تونل تارسال ناشی از فشار روی عصب درشت نی است، و اغلب ناشی از مشکلات دیگر است.
این عوامل شامل موارد زیر است:
- صافی شدید کف پا، چون کف پای صاف می‌تواند باعث کشش عصب درشت نی شود
- برجستگی‌های استخوانی خوش خیم در تونل تارسال
- رگ‌های واریسی در اندام اطراف عصب درشت نی، که منجر به فشار روی عصب می‌شود
- التهاب ناشی از آرتروز
- آسیب یا توده‌هایی مانند تومور یا غده چربی در نزدیکی عصب درشت نی
- آسیب‌ها یا ضربه، مانند کشیدگی مچ پا یا شکستگی – التهاب یا تورم که منجر به سندروم تونل تارسال می‌شود
- دیابت که باعث آسیب پذیر شدن عصب نسبت به فشار می‌شود
سندروم تونل تارسال چگونه تشخیص داده می‌شود؟
در صورتی که احساس می‌کنید دچار سندروم تونل تارسال هستید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا علت درد را شناسایی کرده و یک طرح درمان ایجاد کند تا مشکل شدیدتر نشود. پزشک می‌تواند شما را به جراح ارتوپد یا متخصص پا ارجاع دهد.
پزشک درباره روند پیشرفت علائم و سابقه پزشکی مانند ضربه به آن ناحیه از شما سوالاتی می‌پرسد. او پا و مچ را معاینه کرده و خصوصیات فیزیکی که می‌تواند منجر به سندروم تونل تارسال شود، را بررسی می‌کند. پزشک ممکن است تست تینل انجام دهد که شامل ضربات آرام روی عصب درشت نی است. اگر در نتیجه این فشار، احساس سوزن سوزن شدن یا درد دارید، نشانه سندروم تونل تارسال است.
پزشک ممکن است تست‌های دیگری که شامل الکترومیوگرافی است، درخواست دهد که آزمایشی است برای شناسایی عملکرد نامناسب عصب، تا عوامل زمینه‌ای را بررسی کند. اگر پزشک به وجود توده یا برجستگی استخوانی مشکوک شود، که منجر به سندروم تونل تارسال می‌شود، ممکن است انجام ام آر آی را پیشنهاد دهد.
آیا سندروم تونل تارسال می‌تواند منجر به ایجاد عوارض شود؟
اگر سندروم تونل تارسال درمان نشود، ممکن است منجر به آسیب دائم و غیربرگشت عصب شود. چون آسیب عصب، روی پا اثر می‌گذارد، راه رفتن یا از سرگیری فعالیت‌های معمول، می‌تواند دردناک یا سخت باشد.
سندروم تونل تارسال چگونه درمان می‌شود؟
درمان سندروم تونل تارسال به علائم و عوامل زمینه‌ای درد بستگی دارد.
درمان خانگی
می‌توانید برای کاهش التهاب، داروهای ضدالتهاب (شامل داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی) مصرف کنید، که می‌تواند فشار روی عصب را کاهش دهد. استراحت، استفاده از کیسه یخ، کمپرشن و بالا نگه داشتن اندام، که به نام روش درمانی RICE شناخته می‌شود، می‌تواند به کاهش ورم و التهاب کمک کند.
درمان با تجویز پزشک
تزریق استروئید می‌تواند در ناحیه آسیب دیده برای کاهش ورم به کار گرفته شود. در برخی موارد، بریس و اسپلیت می‌تواند پا را ثابت نگه دارد و حرکتی را که منجر به فشار روی عصب می‌شود، محدود کند. اگر به طور طبیعی کف پای شما صاف است، می‌توانید از کفش‌های سفارشی استفاده کنید که قوس کف پا را حمایت کند.
جراحی
در موارد شدید و طولانی مدت، پزشک ممکن است جراحی را پیشنهاد دهد که به نام رهایی تونل تارسال شناخته می‌شود. در طول این جراحی، جراح برشی در قسمت پشت مچ پا تا قوس کف پا ایجاد می‌کند. آن‌ها این رباط را رها می‌کنند و عصب تسکین می‌یابد.
برخی از جراحان از یک جراحی کم تهاجمی نیز استفاده می‌کنند که در این روش یک برش بسیار کوچک‌تر درون مچ پا ایجاد می‌شود. جراح از یک ابزار کوچک استفاده می‌کند تا این رباط را آزاد کنند. از آنجایی‌که در این روش آسیب کمتری به بافت وارد می‌شود، خطر عوارض و دوران بهبودی کاهش می‌یابد.
ورزش‌هایی برای تسکین سندروم تونل تارسال
هدف از انجام ورزش‌ها برای سندروم تونل تارسال، کاهش درد و ورم در مچ پا است که به بهبودی تاندون‌ها کمک می‌کند. سندروم تونل تارسال می‌تواند راه رفتن یا انجام فعالیت‌های جسمانی را سخت کند. این ورزش‌ها بر حرکات آرام تمرکز دارد که درد را کاهش داده و قدرت و انعطاف قوزک پا را افزایش می‌دهد.
کشش ساق پا
کشش‌های ساق پا می‌تواند سفتی عضلات اطراف قوزک پا را کاهش دهد، فشار و ورم را تسکین دهد.
گام اول: مقابل یک دیوار بیاستید و کف دست خود را به اندازه فاصله شانه‌ها از هم، در مقابل دیوار بگذارید.
گام دوم: پای آسیب دیده را در پشت سر خود بگذارید و زانو را محکم کنید. پاشنه را تا جایی که احساس راحتی دارید، نزدیک به سطح زمین قرار دهید.
گام سوم: پای دیگر را جلو بگذارید و زانو را خم کنید. پاشنه پای آسیب دیده را در نزدیکی سطح زمین قرار دهید.
بهتر است در ناحیه پشت پای آسیب دیده کشش را احساس کنید. به مدت 20 ثانیه در این حالت بمانید و سپس به حالت اولیه بازگردید.
اگر در هر دو پا علائم سندروم تونل تارسال را احساس می‌کنید، اینکار را با پای دیگر نیز تکرار کنید. این تمرین را سه تا پنج بار در روز انجام دهید.
بالا کشیدن پاشنه درشت نی خلفی
تاندون درشت نی خلفی یک بخش مهم از تونل تارسال است. تقویت و کشش این تاندون به کاهش ورم و درد ناشی از آن کمک می‌کند.
گام اول: در مقابل یک صندلی بیاستید و دست‌های خود را روی لبه آن قرار دهید.
گام دوم: به آرامی روی پنجه پا بلند شوید و از صندلی برای بلند شدن کمک بگیرید. به مدت پنج ثانیه روی پنجه پا بمانید.
گام سوم: لبه صندلی را را رها کرده و به آرامی به سطح زمین بازگردید.
این حرکت را 15 مرتبه و در دو دوره انجام دهید.
کشش پلانتر
عصب‌ها و تاندون‌ها که از تونل تارسال عبور می‌کند، در طول کف پا گسترده می‌شود. کشش پلانتر می‌تواند به تسکین ورم و فشار از پایین به بالا کمک کند.
گام اول: روی سطح زمین بنشینید و پاها را در جلوی خود دراز کنید در حالی که انگشتان پا به سمت بالا باشد.
گام دوم: یک حوله یا یک طناب یا کش ورزشی را کف پای خود قرار دهید. زانو را خم کنید و انگشتان را به سمت بالا بگیرید.
گام سوم: به آرامی کف پای خود را به سمت بدن بکشید تا زمانی که در قسمت پاشنه و ساق پا احساس کشش کنید. به مدت بیست ثانیه در این حالت بمانید.
در طول روز سه تا پنج بار این حرکت را برای یک یا هر دو پا انجام دهید.
چرخش مچ پا
در آسیب‌های مچ پا، حفظ محدوده حرکت مهم است. چرخش مچ به انعطاف آن کمک می‌کند تا بتواند در تمامی جهات حرکت کند.
گام اول: روی یک صندلی بنشینید و پای آسیب دیده را از زمین بلند کنید.
گام دوم: به آرامی مچ پا را در جهت عقربه ساعت پنج مرتبه بچرخانید.
گام سوم: مچ پا را در جهت خلاف عقربه ساعت پنج مرتبه بچرخانید.
اگر در هر دو پا دچار سندروم تونل تارسال هستید، این کار را برای هر دو پا انجام دهید. در طول روز دو یا سه بار این حرکت را تکرار کنید تا زمانی که در ناحیه مچ و کف پا احساس بهتری داشته باشید.
حرکت بلند کردن مداد
تقویت کف پا و عضلات قوزک پا به حمایت تاندون‌های درون تونل تارسال به طور مؤثرتری کمک می‌کند.
گام اول: در حالت نشسته یا ایستاده در کنار یک میز، مدادی را روی سطح زمین جلوی خود قرار دهید.
گام دوم: با پای اسیب دیده و با استفاده از انگشتان مداد را بردارید.
گام سوم: مداد را به مدت ده ثانیه در هوا نگه دارید و سپس آن را رها کنید و به حالت اولیه برگردید.
این حرکت را روزانه سه تا پنج بار تکرار کنید.
ملاحظات
از آنجایی که سندروم تونل تارسال ناشی از آسیب است، انجام ورزش‌های تونل تارسال با حرکات آرام، بسیار اهمیت دارد. اگر قبل از طی دوران بهبودی مچ پا، حرکات را بیش از حد و خیلی سریع انجام دهید، سندروم تونل تارسال تشدید می‌شود.
هیچ کدام از تمرینات نباید دردناک باشد. اگر متوجه شدید که ورزش‌های تونل تارسال، درد مچ و کف پا را تشدید می‌کند، فوراً آن را متوقف کنید. اگر سندروم تونل تارسال ادامه یافت یا شدیدتر شد، بهتر است که به پزشک مراجعه کنید.