تنگی کانال نخاعی ، درمان غیر جراحی و جراحی

علایم کاملا بستگی به شدت تنگی کانال نخاعی و محل ایجاد تنگی کانال نخاع دارد.گاهی محل تنگی نخاع جایی است که فشار چندانی روی اعصاب و نخاع وارد نمی کند لذا علایم کمی خواهد داشت. گاهی ممکن است تنگی کانال شدید نباشد ولی بدلیل فشار روی ریشه های عصب علایم نگران کننده ایجاد کند.

علت فشار روی نخاع شامل عوامل زیر است:

• آرتروز ستون فقرات و تنگ شدن کانال نخاعی
• فتق دیسک
• شکستگی مهره ها در اثر پوکی استخوان یا ضربه
• لیگامانهای اطراف ستون فقرات
• خونریزی در اطراف مهره ها
• ایجاد یک توده درون نخاع یا بیرون آن توسط یک آبسه یا توده خوش خیم و بدخیم

تنگی کانال نخاعی با چه علایمی بروز می کند

علایم کاملا بستگی به شدت تنگی کانال نخاعی و محل ایجاد تنگی کانال نخاع دارد.گاهی محل تنگی نخاع جایی است که فشار چندانی روی اعصاب و نخاع وارد نمی کند لذا علایم کمی خواهد داشت .

گاهی ممکن است تنگی کانال شدید نباشد ولی بدلیل فشار روی ریشه های عصب علایم نگران کننده ایجاد کند.

غالبا بیماران تنگی کانال نخاعی شکایت از خستگی و گزگز اندامها بصورت مکرر در هنگام راه رفتن دارند و اشاره می کنند مثلا با دویست قدم راه رفتن مجبور به ایستاده هستند و پس از مدت کوتاهی مجددا به راه خود ادامه می دهند.

تشخیص تنگی کانال نخاعی

بهترین راه تشخیص تنگی کانال نخاعی ابتدا شرح حال و معاینه بیمار است. انجام MRI کمک کننده است ولی توجه داشته باشید که نیم از افراد بالای سن پنجاه سال گزارش MRI  غیر طبیعی دارند بدون اینکه مشکلی داشته باشند و یا هشتاد درصد افراد بالای هفتاد سال MRI  غیر طبیعی دارند بدون اینکه علایمی داشته باشند لذا تفسیر MRI با معاینه باید منطبق باشد و معاینه و ویزیت پزشک بسیار مهم است . در مواردی لازم است آزمایش خون عکس رادیوگرافی ،سی تی اسکن نیز انجام شود. نوار عصب و عضله برای تشخیص تنگی کانال کمک کننده نیست ولی می تواند در صورت وجود فشار روی ریشه عصب شدت و میزان درگیری عصب را نشان دهد. در بازار پزشکی با معاینه دقیق بیماران و توجه به مشکل بیماران بهترین روش درمانی برای بهبود بیماران بکار می رود.

درمان

بر اساس نظر انجمن جهانی روماتولوژی تنگی کانال نخاعی درمان قطعی ندارد این بدین معناست که تنگی کانال نخاعی مانند دیابت یا روماتیسم است که درمان قطعی ندارند و با دارو درمانی مانند انسولین یا داروهای دیابت و روماتیسم قابل کنترل هستند. بهترین درمان ورزش درمانی، طب سوزنی، آب درمانی ،لیزر، و فیزیوتراپی و در موارد خاص  جراحی است. نودو پنج درصد بیماران تنگی کانال نخاعی بدون جراحی بهبودی می یابند. در صورتی که بیمار نیاز به جراحی داشته باشد روش جراحی به صورت بسته خواهد بود. که در ویدئو زیر به توضیح آن میپردازیم